Dag 3, 29 april - Las Vegas

 

Allereerst bedankt voor de reacties!  Erg leuk om te lezen dat anderen met je meegenieten. The Hotel at Mandalay Bay is een echte aanrader, het is ook een hotel (wel verbonden met Mandalay Bay) waar geen gokautomaten zijn. Er heerst een decadente rust en het ruikt er heerlijk door bepaalde parfum wat je overal ruikt. Je ziet hier toch ook wel wat ander publiek dan (lekker degenerend) de Standaard Amerikaan met foute kleding. Ik kan niet oordelen over de andere hotels, maar dit is echt top (de prijzen van alle drankjes en snacks trouwens ook :) ).

Oh ja opa Bos, het is oma maar toch mooi gelukt om te skypen!!  Was echt hartstikke maf om elkaar zo even te zien. Veel plezier tijdens het etentje en doe ze maar de groeten.

We hebben lekker geslapen in ons kamertje (zo noemde Daan het al, hoe zo verwend tot op het bot???) Alhoewel Mariëlle de eerste dag hoegenaamd geen last had van de jetlag, valt het slapen nog niet helemaal mee en om 4 uur 's ochtends is zij wakker. Beetje last van de maag, komt misschien van de blooming union van The Outback, we weten het niet. Maar slapen lukte niet meer, maar gelukkig hebben we de laptop bij ons en is ze heerlijk bijgelezen van alle vakantieverhalen van andere mensen die ook een weblog schrijven.

Patrick en Tessa hadden totaal geen last van de jetlag, die waren om 8 uur pas wakker. Patrick hebben we maar wakker gemaakt anders had ie nu waarschijnlijk nog geslapen :). Maar die heeft zoveel jetlags gehad de afgelopen tijd, eerst 2 weken nieuw Zeeland, toen thuis en gelijk weer een nacht overgeslagen om te waken in de kerk bij het waken van de kist Harald. En na 2 weken weer richting Las Vegas. Tja volgens mij is hij gewoon de kluts kwijt en kan nu overal slapen als ie maar wil.

Maar goed, even terug naar vandaag. Ik kreeg een berichtje van Mattrob, een lid van het o.a. AllesAmerikaforum dat de auto die wij hadden gekregen toch echt geen FullSize SUV was. Nou had ik daar ook al zo mijn twijfels over toen we um kregen. Maar ja je hebt net een hoop vlieguren achter de rug en je bent het spekzat en dan wijzen ze 1 auto aan die er nog maar staat. Oh ja werd er nog bij verteld, omdat de auto ingeleverd werd in San Francisco, moest ie een Californisch kenteken hebben. Tja echt helder kun je niet meer denken, dus je gooit de koffers erin en rijdt weg.

Na dit mailtje had ik zoiets van, ik ga het toch nog maar even proberen. We zitten om de hoek van het verhuurbedrijf (zo'n kleine 10 minuutjes rijden). Nooit geschoten is altijd mis. Wij naar binnen met de auto en uitgelegd dat we een standard SUV hadden gekregen en we hadden toch echt voor een FullSize betaald. Excuses volop en we mochten een andere auto uitzoeken. De rij werd aangewezen en daar stonden nog 3 auto's. Een Jeep nogwat, 1 auto zonder een kenteken (lijkt me toch ietwat lastig) en dan nog een grijze (weet niet meer even welk merk). Maar die leken gewoon dezelfde maat als die we net hadden ingeruild. Nou ja zei Patrick dit is toch ook goed. Maar het zat me nog steeds niet lekker, het klopte niet.

Ik terug naar die man die ons had geholpen en ik zei dat er geen FullSize SUV bijstond, het waren allemaal Standaard. Hij moest zo groot zijn als een Durango zei ik en die er stonden waren duidelijk kleiner.

Ok, one moment zei hij en hij belde iemand die op het dak zat (blijkbaar staan daar nog meer auto's die niet in de garage staan. En vroeg om de grootste SUV Fullsize die er was. Het zou een Tahoe worden over een Chrysler Aspen. Kijk dat klonk beter, want op het forum is weleens een draadje geweest wat nou Fullsize, Midsize, Standard SUV waren en deze stonden in het rijtje.

En ja hoor nog geen 2 minuten later komt de Chrysler Aspen aangereden, net door de wasstraat heen geweest!!  Ik helemaal blij natuurlijk want dit was wat ik bedoelde en ook besteld had. By the way, de auto heeft een kenteken uit Texas, dus dat verhaal van California nummerplaat klopt volgens mij ook niet. (Tja Mattrob het is natuurlijk geen Hummer, maar hij is ook niet onaardig hoor een Aspen)

 

Hieronder het bewijs van onze VETTE Car

 

Inmiddels was het al kwart over 10 en we hadden nog niet ontbeten.  Langs de weg stond de IHOP, had ik weleens van gehoord dus daar een pitstop houden. Het leek van binnen eigenlijk best wel op een Denny's en ook de kaart had er wel wat van weg. Na een heerlijk omeletje (met pancakes maar die kregen we niet meer weg) en voor de kids pancakes met mierzoete aardbeien. Het voordeel van zo'n omelet is, dat je de hele dag niet meer hoeft te eten.

Daarna zijn we naar de Strip gereden, waar we natuurlijk een foto met het Las Vegas sign (en op de achtergrond Mandalay Bay) hebben gemaakt.

ELVIS IS ALIVE!!!!  We hebben hem ontmoet en gelijk maar op de foto gezet. Was wel grappig er staan mensen bij het bord die een foto van jou maken met jouw camera en dan kun je ook met Elvis nog op de foto.  Dat wilden we wel hoor!!  Hoort er toch een beetje bij, en hij zag er nog redelijk uit ook. In Hollywood Boulevard hebben we ook al eens zo'n nepper gezien, maar die was zo nep, dat was nou net weer een beetje jammer.

 

Daarna hebben we onze auto bij het Palazzo geparkeerd en zijn een stuk de strip opgelopen. In het Venetian geweest waar we onze ogen hebben uitgekeken, hier is letterlijk Venetie nagebouwd met de gondels, het San Marco plein en alle bruggetjes en kleine straatjes. Omdat we 2 jaar geleden in Venetie zijn geweest, was het allemaal zeer herkenbaar.

Nog even tot aan Caesars Palace gelopen en toen weer terug naar het Palazzo om de auto op te halen. Ja en dan heb je eindelijk de parkeergarage gevonden, welk Level stond ie ook al weer?  Gelukkig zijn de parkeergarages niet zo groot, je bent maar een dagje bezig om je auto te vinden. Op Level 2stond ie in ieder geval niet en toen dacht Patrick dat ie toch op Level 1stond. De Amerikaanse auto's geven een tuutertje als je op de sleutel drukt. Dat is in deze wel erg handig, want dan tuutert de auto je tegemoet. Anders vind je um nooit!!

We zijn teruggereden naar ons hotel, auto geparkeerd en toen met de tram naar het Excalibur gegaan en toen een stukje gelopen naar M&M World en GameWorks.

M&M World is gewoon een hele grote winkel waar ze die bekende chocolaatjes met allerlei attributen verkopen, daar kun je in het geval van de Amerikanen een winkel van 4 verdiepingen mee vullen. Natuurlijk moesten de kinderen ook hun eigen M&Mzakje vullen. Terwijl hun zakje gevuld werd, werd mijn portemonnee geleegd, want het is ontzettend leuk al die kleurtjes, maar het kost je een godsvermogen.

3 zakken M&Ms  (OK toegegeven ze hadden aardig geschept) voor een prijs van $ 43. Maar ja wel leuke kleurtjes he???

 

Daan en Tessa wilden ook graag nog even gokken, en aangezien het in ons hotel niet is toegestaan voor kinderen, mochten ze voor 1 uur gokken bij GameWorks. Dit is een arcadehal met allerlei gokspelletjes, racespelletjes waar kinderen ook in mogen.

Vooral het spelletje Deal Or No Deal viel erg in de smaak bij ze (kijken we ook altijd thuis) en dit hebben ze bijna een uurtje volgehouden. Nou ja zij konden nog wel even door, maar Pa en Ma waren het nog al zat om in dat donkere hol te zitten met een hoop herrie om je heen.

Terug naar het hotel zijn Patrick en Tessa nog even gaan zwemmen. Mariëlle werkt de weblog bij en Daan is even gaan liggen op bed om alvast wat voor te slapen voor vanavond.

Want vanavond hebben we afgesproken met Edwin en Dorothé van Steijn en de kids. De neef van Patrick en tevens onze overburen die ook naar de familiereunie gaan. We kregen een smsje van ze dat ze in Las Vegas waren en vonden het gezellig om wat met elkaar af te spreken.  Om 19.00 uur hadden afgesproken bij ons hotel waar we lekker italiaans hebben gegeten.

   

Omdat hun een camper hebben gehuurd en voor deze dagen in Las Vegas in Circus Circus zitten, hadden ze onze kant van de Strip nog niet gezien (niet echt handig met een camper).

Dus nadat alle buiken waren gevuld, zijn we met de tram naar het Excalibur gegaan. Daar even wat gelopen op de Strip, wat hotels gefotografeerd speciaal voor Naomi voor opde hyves en toen naar hotel NewYorkNewYork waar Patrick, Edwin, Naomi en Tessa de achtbaan hebben getrotseerd.

Hij viel niet eens tegen en was aardig in de smaak gevallen, zeker bij Tessa, onze achtbanenfanaat. Daar is geen achtbaan te gek of te eng voor. Hoe enger hoe beter.

Inmiddels wat het kwart voor 11 geworden en scheidden onze wegen om lekker onze bedjes op te zoeken. Het was erg leuk om die andere van Steijntjes even te zien in Las Vegas. We spreken elkaar in ieder geval weer even op de familiereunie weer, en natuurlijk thuis. Even de reisverslagen doornemen.

Zo nu gaan wij toch ook maar even onze rust nemen. Morgen gaan we naar de Hooverdam en Lake Mead. Even uit de gekte van Las Vegas. Want het is een geweldige stad, maar de herrie (en zeker in de hotels en casino's) is overweldigend. De hotels zijn er opgebouwd om de mensen zoveel mogelijk binnen te houden. Er staat in geen enkel casino het bordje naar de uitgang, alleen waar je wat kan eten of geld kunt wisselen.  Dit is nu ook het mooie van The Hotel, hier zijn geen gokkasten in de lobby, hier hangt een serene rust bedekt met een zalige geur van bloemen, gemixed met een luxe uitstraling.

Als je langer dan 2 dagen in Las Vegas blijft, en toch graag wat rust wil (betrekkelijk dan natuurlijk) is dit hotel absoluut een aanrader. Ook een gevulde portemonnee is geen overbodige luxe.

Weltrusten