Dag 11, 7 mei - naar Escalon

Escalon, CA Weather Forecast

 

Vanochtend vroeg werden we wakker in Death Valley. Een heel bijzondere ervaring, maar ik moet zeggen ik ben blij dat we hier niet hoogzomer zitten. We kwamen gisteren aan en om 18.00 uur was het nog steeds 41 graden Celcius. Vanochtend om 7 uur was het zeker al rond de 27 a 28 graden. We hadden zowaar ook nog internet daar. Wat ik niet verwachtte, het was geen superverbinding maar toch....

We hebben even  met opa en oma Bos weer kunnen skypen. Oma is gelukkig weer uit het ziekenhuis en volgens ons (maar het beeld was een beetje onduidelijk zag ze er goed uit!!) Ook opa en oma van Steijn proberen we steeds te bereiken via de skype, maar ja die zijn steeds onderweg, de hort op....  Maar van deze kant, zoals jullie zien gaat het goed met ons en we hebben het prima naar ons zin!!

Omdat er in Stovepipe Village (ach das wel een heel GROOT woord voor één hotel en een benzinestation) toch niet veel te doen was, en we een lange reis voor de boeg hadden. Besloten we gelijk te vertrekken en zo zaten we in half 9 in de auto, op weg naar Escalon.

   

 

   

Helaas was zowel de Sonorapass als de Tiogapass nog gesloten, dus via Yosemite en eigenlijk ook een veel mooiere route, zat er dus niet in voor ons. We moesten onderlangs, via Bakersfield.

Dan maar 8 uur kaal asfalt. En dat hebben we gekregen hoor!!  We hadden nog niet ontbeten en besloten dat onderweg te doen!!!  Tja en dan denk je toch een beetje in Hollandse termen. Als je om half 9 weggaat, verwacht je binnen een uur a anderhalf uur toch wel iets te zien.

Ja, wij zagen dus de eerste drie uur helemaal niets, behalve woestijn en bergen en wat lage beplanting. De dorpjes die langs de route lagen, waren of letterlijk 3 huizen. Of het waren spookstadjes geworden, compleet verlaten met wel alle puinhoop in de tuin.

    

Pas rond half 12 kwamen we weer in de bewoonde wereld en ja hoor........ Een Denny's. Dat kwam goed uit, want we kregen toch langzamerhand wel een beetje trek. Voor het eerst van deze vakantie, was het "honger" gevoel weer wat aanwezig.

Na voor de ouders een Ultimate Omelet met Orangje Juice en  koffie (met steeds maar weer een refill, nu is dat voor het caffeinegehalte niet echt een probleem, want zelfs met 10 koppen koffie hier red je het niet voor een sterke bak in Holland)

Daan en Tessa namen de Grand Slam junior. Dit klinkt spannender dan het is. Gewoon (nou ja voor Nederlandse begrippen natuurlijk niet gewoon) 3 pancakes met siroop, een worstje en een plakje bacon en speciaal door Daan en Tessa aangevraagd een gekookt ei. Zij zijn niet zo van de roerei, maar een gekookt ei kan ook. Dus dat ging er goed in.

Na ook bij de auto het hongergevoel te hebben laten verdwijnen konden weer onze lange reis vervolgen. Dit waren een aantal lange uren op de highway 99. Een saaie, slecht onderhouden weg. Dat waren we niet gewend in Amerika.  Zelfs in Death Valley hadden we echt perfecte wegen, het leek net of ze gisteren het asfalt hadden neergelegd. Zo goed zag het er uit.

Hoe anders dus op de 99. Het was ook een stuk drukker met vooral veel vrachtverkeer. Dit betekende dat we 4 uur zeker onze cruiscontrol niet konden gebruiken. Geen prettige weg voor een relaxte vakantiedag dus!!!

Om half 5 kwamen we aan op de Dahlin Road, bij Paul en Theresa. Donovan, hun zoon die naast hun woont, zag ons aankomen rijden, en kwam ook gelijk aan. Hij was natuurlijk 2 jaar geleden ook in Nederland, dus er was genoeg om over bij te kletsen.

Rachel, zijn vriendin, moest werken, maar kwam daarna ook nog langs. Het eten was heerlijk, lekker een groot stuk vlees wat op de BBQ werd gegaard met aardappeltjes uit de oven en groene asperges.

Daan had de dag van zijn leven, want ze hadden een Quad waarmee hij tussen de amandelbomen mocht scheuren. En dat heeft ie volop gedaan!!  Wel anderhalf uur lang het pad heen en weer. Tessa vond het ook wel leuk, maar na een paar keer bij Daan achterop te hebben gezeten, was ze het wel weer zat en ging lekker TV kijken.

   

Filmpje van Daan op de Quad door Tessa:

De TV die ze hier hebben, is trouwens weer wandvullend. Wel handig als je iets ouder wordt en je kunt de ondertiteling niet meer goed lezen.... Dat is met deze TV geen probleem.

Morgen schijnt het weer hier ook weer super te worden, zo'n 28 graden. En dan gaan we varen met hun speedboot op een meer, hier zo'n 45 minuten vandaan. Dat is ook niet tegen dovenmansoren gezegd voor Daan en Tessa natuurlijk.

Dus zoals jullie zien, vermaken we ook hier weer prima. Het zal wel afkicken worden na zo'n vakantie. Maar hij is nog niet afgelopen, dus we genieten nog even met volle teugen.

PS. Foto's van het huis en de TV (natuurlijk) heb ik nog niet gemaakt, maar dit volgen nog.