Ja ik weet ik loop voor het eerst achter met mijn verslag. Maar de dagen zijn hier zo gevuld, ik heb niet eens tijd om een verslag te schrijven:). Van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat zijn we onder de pannen. Dat was 4 jaar geleden ook zo, en dat is niets veranderd. Behalve dan dat we toen langs de ooms en tantes gingen. Nu gaan we naar de neven en nichten. Dus ik kreeg al klachten dat ik moest zorgen voor een update ;). Bij deze dus.
Vandaag blijven we Theresa en Paul. Ze hadden ons voorgesteld om vandaag met hun boot het meer op te gaan en lekker te varen. Het weer was heerlijk, wel wat wind. Maar ja wij zijn Hollanders en wij zijn wel wat wind gewend. Eerst maar even ontbijten. Theresa verwend ons tot op ons bot:).
De kinderen krijgen eigengemaakte poffertjes (recept van tante An, haar moeder) met aardbeien. Wij worden spoiled met bacon en roerei. Een lekkere cake en de rest van de poffertjes. Ik heb de kids al gewaarschuwd dat ze hier niet aan moeten wennen, want na maandag is het gewoon weer normaal bij ons.
Theresa had trouwens in onze kamer een hele mand vol met spelletjes voor de kinderen en verschillende soorten amandelen gemaakt. Zo lief....... de hele dag door worden we in de watten gelegd.......
De boot werd voor eerst uit de garage gehaald dit jaar. Het seizoen is ook net hier pas begonnen, dus alles moest even gechecked worden. En zo rond 2 uur (het is ongeveer een drie kwartier rijden vanaf hun huis) kwamen we aan bij het meer.
Een leuk meer waar ook allerlei huizen aan staan met een aanlegsteiger die je kan huren voor de zomer. Ze zagen er prima uit. Sommigen waren zelfs te koop, maar ja 1 of 2 miljoen daar kijken ze hier niet vanop. Het zijn wel dollars, dus voor ons Nederlanders iets goedkoper, maar net even boven ons budget.
Daan heeft de kneeboard geprobeerd, maar dat viel nog niet mee. Het ging hem goed af voor een eerste keer. Maar het kostte hem behoorlijk veel kracht. Dus na 4 pogingen wilde hij toch liever even op adem komen. Inmiddels waren we bij een haventje aangekomen en daar konden ze de band opblazen die achter de boot zit met een touw. Daar zit je in en dan maar varen!!!! Alhoewel varen?? Het is meer racen, want het is het leukste als je hard gaat.
Tessa wilde als eerste en vond het fantastisch....... Gelukkig waren we de enige bijna op dat meer behalve een vissersbootje en een paar verloren jetskiers. Dat is hier toch een wel een stuk beter geregeld dat bij ons op de Kagerplassen hoor!!
Hier kun je tenminste fullspeed. Bij ons vaar je achter elkaar in de file, en als je dan iets harder kan, dan mag het niet. Of de andere boten gaan tuuteren (het heeft een andere naam, maar ik heb geen idee...)
Toen wilde Daan weer en die daagde Paul uit door te zeggen dat hij er niet uit zou vallen.... Ja das natuurlijk niet tegen dovemansoren gezegd en hij heeft aardig zijn best moeten doen, maar uiteindelijk kreeg hij het voor elkaar. Daan vloog letterlijk uit de band.
Ja en ook Patrick kon niet achterblijven natuurlijk... (Mariëlle wel, want ja er moet natuurlijk iemand foto's maken!?!!?). En ditmaal wilde Theresa wel even aan het stuur, gooit gelijk het stuur om en geeft volgas. Binnen notime vlooog Patrick met een klap uit de band. Daan en Tessa lagen dubbel van het lachen!!!
Zo zijn we nog even doorgegaan en om 6 uur zaten we terug in de auto op weg naar huis. Eigenlijk zouden we ook nog even langs Mary en Jim gaan. Die wonen in Oakdale, op de weg terug naar Escalon. Maar de tijd ontbrak..... Maar goed die zien we morgen sowieso op de familiereunie.
Snel even opgeknapt en we gingen op weg naar het favoriete restaurant van The Adrians. Een mexicaans restaurant met heerlijke margarita's.... Jummy die gaan er wel in, we hoefde niet te rijden. Dus dat was mooimeegenomen. Tessa vind mexicaans eten heerlijk, tenminste op de manier waarop ik de tortilla's maak. Lekker met tomaat, sla guacamole en andere dingen erin. Hier krijg je een tortilla met alleen vlees en wat bruine bonen (dat zeggen ze maar het lijkt net kots:)).
De kindertortilla die we de vorige keer bestelde voor Tes was alleen gevuld met bonen en drie keer raden wat ze nu niet lekker vind????? Dus deze keer gevraagd of ze er voor haar vanalles in of bij wilde doen. En zo kwam het toch nog goed.
Daan daarentegen is niet zo voor dat Mexicaanse eten, dus bij het zien van de kaart werd hij helemaal blij van de kip met french fries....
Na het eten hebben Daan en Tessa geleerd aan Theresa hoe ze SkipBo moest spelen. Een geweldig leuk spel wat Daan en Tessa juist van haar moeder hebben geleerd, iedere keer als ze in Nederland was. Vaak logeerde ze bij de opa en oma van Daan en Tessa (haar schoonzus en zwager) en onze kids gingen dan iedere dag even gezellig bij haar langs.
Tja hoewel ze 88 is geworden, wordt ze wel door iedereen vreselijk gemist. Ze stond zo positief in het leven en was voor iedereen even aardig. Van haar levensvisie kan iedereen een heel hoop leren..
Maar goed Theresa is inmiddels bijna een pro...!!?!?!? in SkipBo, dankzij Daan en Tessa. De kids vinden haar fantastisch, vooral als ze probeert Nederlands te praten. Dat gaat met zo'n leuk accent, Tessa vind het geweldig als ze zo praat. 2 jaar geleden toen ze bij ons was, kon Tess nog totaal geen Engels en het Nederlands van Theresa verstond ze ook gewoon niet. Maar ze wilde niet onbeleefd doen, dus als Theresa iets zei, bleef Tess altijd heel vriendelijk lachen en zei dan maar niets. Want ja ze verstond er toch niets van.
Inmiddels waren we weer thuisgekomen en hebben nog wat gedronken en gezellig gepraat en toen de klok op 1 uur stond, besloten we dat het tijd werd om te gaan slapen.
Morgen wordt het ook weer een drukke dag!!!
Posts
0 reacties:
Een reactie posten